गजलः उनै सुनैना देख्छु ।

सधैं स्वप्न भित्र उनै सुनैना देख्छु ।
कस्तो अचम्म मित्र उनै सुनैना देख्छु ।

यता कोल्टे फेर्दा फेरि याद बढ्छ,
छ यादगी पवित्र उनै सुनैना देख्छु ।

साथ छुट्टिएको हिजै जस्तो लाग्छ
समय नै विचित्र उनै सुनैना देख्छु

कति विघ्न रैछ पखेरुको ख्याल ?
भएरै सत्चरित्र उनै सुनैना देख्छु

दैब लागे  नि के भो छ सम्झना भित्र।
कल्पिन्छु केहि छिन उनै सुनैना देख्छु ।।

 २०७४/०८/१३

photo courtesy : eyewillnotcry.wordpress.com

गजलः बदन तिम्रै भयो कान्छा मनोमानी गरे हुन्छ ।।

चोखो प्रीति वर्षाउने कुराकानी गरे हुन्छ,
जाेबन तिम्रै भयो कान्छा मनोमानी गरे हुन्छ ।।

उता तिम्लाई पट्याउलान, लोभ लालच देखाउलान,
यता तिम्रो म छु कान्छा, आनाकानी गरे हुन्छ ।।

तन, मन धन, सुम्पी, तिम्रै घरको इज्जत बन्छु
मलाई सम्झी अरुसँग बेइमानी गरे हुन्छ ।।

मैले आफ्नो प्रीयतमकाे उँच नीच सहिदिउला
जति गर्नु मलाई नै छेडखानी गरे हुन्छ ।।

छैन दुरी हामी माझ, सँगै हुँदा हुन्छ गल्ती
मीठो लाग्ने त्यस्तो गल्ती जानी जानी गरे हुन्छ ।

२०७४/०८/०४

भावानुवादः शिबताण्डवस्तोत्र (पञ्चचामर छन्दमा)

शिबताण्डवस्तोत्र (भावानुवाद)

– जनार्दन कट्टेल

प्रवाह त्यो घटा घना–अरण्यमा जटाजुट, घटा–प्रवाहले सधैं गरेर कण्ठ सिंचित ।।
डमड् डमड् छ ताल जो डमड् गरी प्रतिक्षण, बजाउदै सुशोभना छ नृत्यकै प्रसारण ।।१।।

बिशाल सर्पको मणि छ कण्ठमा मनोहर, सुशोभिता सहश्र छन्  र साथमा छ ताण्डब ।।
नमन् सधैं उनै प्रति छ संस्मरण् सदा सदा, गरुन् भलो सधैं भरी छ प्रार्थना सु सर्वदा ।।२।।

अतीव बेगले सदा विलास हर क्षणै गरी, मुकुटमा तरङ्ग छ पवित्र सिन्धुकै सरी ।।
धधक् धधक् छ मस्तकै प्रज्वल्लित प्रतिक्षण, प्रचण्ड कान्तियुक्त जो छ चन्द्रमा विभुषण ।।३।।

हिमालकी सुपुत्रीको परम् विलासदृष्टिमा, छ चित्त जो सँधै भरी अनिऽ लगाब सृष्टिमा ।।
छ बास सम्पूर्ण जगत् ललाटमा सधै भरी, र दूर गर्दछौ सदा दारुण्यता कृपा गरी ।। ४।।

रहोस चित्तमा सधैं शिवऽ शिवऽ शिवऽ, शिवऽ,  सधैं प्रसन्न भैरहोस् मनै भरी सदाशिव ।।
म धन्य र आनन्दमा रमाउँन सकूँ सधैं, र भक्तिमा छ सम्पदा कमाउन सकूँ सधैं ।। ५।।

छ अर्पण सुपुष्पको उनै प्रभू प्रतिऽ सधैं, छ मस्तक त्यो पाउमा हरेक देवकै पनिऽ ।।
उनै प्रभू जटा विशे छ खेल नागको सदा, मणि छ कान्तियुक्त भै सपाट गर्दछ दिशा ।।६।। 

अत्यन्त भीमकाय जो गजाधरैको चर्मले, सजेका छन् दिगम्बर, बनेको छ यो कर्मले ।।
जटाको बन्धनै पनि छ रक्त सर्प युक्तको, उनै त्रिनेत्र युक्तले देखाउ मार्ग मुक्तको ।।७।।

धधक् गरेर अग्नि ले जलाई कामदेवता,  अति घमण्डको गरी समापनै  ती देवको ।।
यिनै सुपुज्य छन् सदा र चन्द्रले सुशोभित, दिउन् प्रसिद्धि नै सदा, दया रहोस् जटाजुट ।।८।।

प्रकिर्ति छिन् ती पार्वती र सिर्जना कलाकृता, जया, तिनै पवित्रको रह्यो सुदृष्टिमा सदा ।।
अनादिका यि देवको गरेर प्रार्थना सधैं, खुसी बनोस् जीवन धरा पवित्र होस् यो मन् सधैं ।। ९।।

नवीन मेघ मण्डली छ औशिंको करालता, सुशोभितै गरी कनै छ कण्ठको सुभब्यता  ।।
 सशक्त छ  जो भार नै जगत् स्वयं लिनै परोस्, स्वयं प्रभू कृपा भई सुसम्पदा प्रदत्त होस् ।।१०।।

अतिव बेगले सधै घुमेर यात्रा गर्छ जो, छ उच्चता त्यो शब्दमा फडा सहित सर्पको ।।
ललाटमा छ अग्निको धधक् धधक्, र धिम् धिमऽ गरी मृदङ्ग बज्दछन् ति तालमा प्रति क्षण ।।११।।

जो गर्छ नाश दक्षको घमण्ड रुपी यज्ञको, जो हर्छ दुःख लोकको र रक्षक त्रिलोकको ।।
गजासुरैको भक्षण र अन्धकासुरै पनि, पुरान्तकऽ उनै शिबऽ, भवः जटाधरै बनी ।। १२।।  

म राख्दछु समानता यो भक्तिमा सबै क्षण, प्रजा र राजको अनि सुपुष्प र यो तृणको
र शत्रु र ती मित्रको,  मणि – कुरुप भित्रको, र सर्पको सजावटै अनन्त नीलकण्ठको ।।१३।।

पढेर मन्त्रले सधै उपाशना गरी कनै, प्रकाट्य होस सभक्तिमा जपेर लाख झन्झनै ।।
किनारमा बसी  भजन् जलाधीको समीपमा ? म कैले पाउँला प्रभू त्रिनेत्रको उपाशना ?? ।।१४।।

कृपानिधी जटाधरै उनै प्रभूको दिब्यता, के सक्छु रऽ म गाँउनऽ भुजङ्गयुक्त भव्यता ?
तथापि नै म गर्दछु सप्रेमले सभक्तिले, भजन् सदैब श्रीप्रभू बुता भरेर शक्तिले ।।१५।।

उपासना छ उत्तमै सपाठ ताण्डबै सदा, जो पढ्दछ र संझना  गरी पबित्र बन्दछ ।
र गाँउछ भजन् सधैं सुप्राप्य छ शिवऽ शिबऽ, वरत्रमा सुखै सुख, परत्र लोकमा शिब ।।१६।।

ॐ नमः शिवायः 

गजलःत्याे बैंशकाे मीठाे नशा पिएर गल्ती गरें

त्याे बैंशकाे मीठाे नशा पिएर गल्ती गरें .

केही नसोची यो मुटु दिएर गल्ती गरें ।।

उनी अलि दुःखी हुँदा, दुःख छोप्ने मलम बनी

खुसी खोजें, अनि दुःख सिएर गल्ती गरें ।।

यस्तै भयो प्रेमकथा, नछुटिने बाचा बाँधी

बाचा उस्तै उनीसँग लिएर गल्ती गरें ।।

सधैं एकै कहाँ हुन्छ, मानिसको स्वभाव त <

अाफ्नैलाइ छली,  आँफै खिएर गल्ती गरें ।।

सँगै हिड्न त सम्झौता गर्नु पर्थ्याे नि क्यै कति   

दिलै तोडेर  लाै, एक्लै जिएर गल्ती गरें ।।

२०७४/०७/२३

गजलः पूर्व हो कि पश्चिम जाँऊ ?

पूर्व हो कि पश्चिम जाँऊ ? भन प्रिय तिमी आँफै ।
शान्ति मिल्ने कुन हो गाउँ ? भन प्रिय तिमी आँफै 

ढाँट छली धेरै बढ्यो अमृत भन्दै बिष बेच्छन्
अमृत हो कि बिष खाँउ ? भन प्रिय तिमी आँफै । 

नैतिकता सिकाउनलाई कस्तो तालिम दिनु पर्छ ?
नजोत्नेलाई किन दाउँ ? भन प्रिय तिमी आँफै ।

चुहिरह्यो मनको छानो यो आत्मामा ओत छैन
मनमा कस्तो छानो छाँउ?  भन प्रिय तिमी आँफै ।

जनार्दनको कुरालाई किन कस्ले बाल दिन्थ्यो ?
के भनेर सँधै धाउँ ? भन प्रिय तिमी आँफै ।

२०७४/०७/२२

गजलः कसले भन्यो पैसा फल्ने रुख छ रे खाडीमा ?

कसले भन्यो पैसा फल्ने रुख छ रे खाडीमा ?
बरू खेतमै सुन फल्थ्याे बदलियो झाडीमा ।।

सँगै बसी आँटो पिठो खाउला भन्ने सपना थियो
दुलही बनी सजिई आउँदा – बनारसी साडीमा ।।

तिमी गयौ खुसी छोडी, सुख खोज्न परदेशमा
यता आफ्नो सपना बग्यो गैरी खेत झैं बाढीमा ।।

आऊ प्यारा ! फर्की आऊ, सम्झी आफ्नो मातृभूमि !!
युवा शक्ति बिना देश, लिलाम हुन्छ कबाडीमा ।।

तिम्रो तागत धेरै खच्र्यौ मरुभूमि सिंगार्नलाई
आफ्नै देशमा पौरख गरौं बल छदैं नाडीमा ।।

२०७४/०७/२१ 

गजलः अलि ढीला गरी आउनुभो नि हजुर

अलि ढीला गरी आउनुभो नि हजुर
फाइदै नभै क्यै धाउनुभो नि हजुर ।।

भनेकै होे गर्नु,  जे गर्ने बेलैमा
बेमौसमी गीत गाउनु भो नि हजुर ।।

के रह्यो र मोल लगन पछिको पोते
ब्यर्थै दुःख पनि पाउनु भो नि हजुर ।।

बिन्ती भुली दिनु सगैं हिड्ने स्वप्न
मात्र यादमा जो छाउनुभो नि हजुर 

 २०७४/०७/१९

गजलः लाग्छ कतै शहर भित्र माेज देखिन्छ...

लाग्छ कतै शहर भित्र माेज देखिन्छ । 

के को खुसीमा हाे कुन्नि,  भाेज देखिन्छ । 

लाटा साेझा हराउने घरैघरकाे  जंगल  भित्र

दाैड्धुप र  खिचातानी हर राेज देखिन्छ ।

जे गर्नु छ गर्छ त्यही रूपैयाँले साथी 

हर क्षेत्रमा अमीरीकाे अाेज देखिन्छ । 

किन छैन शहर  भित्र अभाव र पीडा साथी ? 

भाव बिना बाँच, जीवन बाेझ देखिन्छ । 

कस्ताे अनुभुति हाेला द्रष्टा दैबप्रति  कुन्नि ??

 तस्वीर भित्रै हाँसाे लग्ने पाेज देखिन्छ ।।

रचना मिति २०७४/०७/१७