जनार्दन कट्टेलका सिर्जनाः साथमा उपयाेगी अध्ययन सामग्रीहरू
के साच्चै तिमीले ममा चन्द्र देख्यौ ?
कति हो त्यो चौध कि त पन्ध्र देख्यौ??
कलिलो यो बैस
सुकुमारी बान्की
सप्तक भित्र तार कतै मन्द्र देख्यौ
थिएनन् यी बिम्ब चिरस्थाई तिम्रा
त्यही चाँदनीमा अनि दाग देख्यौ
भए बिक्री तिम्रा कसम केमा कुन्नी
गरी पूर्ण स्वार्थ के अभाव देख्यौ
थियो गर्म बैस, थियो
काम तिम्रो
सकिएर काम बदनाम देख्यौ ।
म मानू कसरी बदलाव तिम्रो
मेरो प्यारो राम, छलछाम
देख्यौ ।।
के साँच्चै तिमीले ममा चन्द्र देख्यौ?
कति हो त्यो चौध कि त पन्ध्र देख्यो??
लाली गुराँस भयो माया भयो सुनाखरी
ढकमक्क हृदयमा फुल्यो थरी थरी
धड्कदैछ मुटु आज भँवराको तालमा
छल्किदैछ परेलीमा यो मायाको छालमा
वाग वेली भयो माया भयो जाई जुही
बगैचामा आइदेउ सम्हालिदेउ कोही
लालीगुराँस भयो माया….
मुस्कुराउँछ ओठ भरी यो बैसालु जोवन
बैसको यो फूलबारीमा रम्छ त्यसै यो मन
कोइलीको गीतभरी तिम्रै नाम सुनिरहूँ
गुलाबी यी ओठ भरी उनकै नाम गाइरहूँ
गुलाबको थुङ्गा भयो मेरो माया मलाई
सिउरिदिने कोही आऊ चुल्ठो भरी सजाइ
लालीगुराँस भयो माया…
फक्रिएर
मुस्काउनु छ पिरतीको फुलबारीमा
यो चाँदनी
रातमा फुलेको रोशनीमा
मन्द
मन्द बतासमा रुझाएर बयेलीमा
मीठो
रापिलो बैंश बिसाएर जिन्दगीमा
फक्रिएर
नाचौं लाग्यो पिरतीको फुलबारीमा
प्रेम सगरमा पंक्षी मिठो गीत गाउँदैछ
पिरतीमा
अमर हुने मिठो मौसम आउदैछ
ढकमक फूल
फुलाऊँ यो बैंसको वसन्तमा
फूलसँगै
आउँ नाँचौ मायाको यो फुलबारीमा ।।
मस्त बैंशालु
नशा पिई सँगै मातिदिऊँ
धड्कनको
ताल सुनी मुटु मुटु साटिदिऊँ
बिसाऊँ
हामी सँगसँगै जोवनको चौतारीमा
एकै स्वास
थकाई मारौं पिरतीको फूलबारीमा ।
मगमग सुवास छरौं पिरतीको फुलबारीमा
गीतः यो धर्तीको छाति...
" जनार्दन
कट्टेल
यो धर्तीको छाति जब
चुम्छ जुनले
अझै मेरो प्रीति
भरिन्छ रहरले
बोलाउँछ खुसी जसै त्यो प्रहरमा
नशालु अधरले चुमेझैं तिमीले
यो धर्तीको छाति...
****
अँगाल्छ त्यो जुनलाई धरा
मातिएर
म हुन्छु भुतुक्कै
रहर पोखिएर
अँध्यारोमै भेटुँ
प्रकाशित ज्योति
उज्यालिई प्रीति
छरिएको हो कि ?
यो धर्तीको छाति ...
*****
जब सुन्छु झरझर
छहराको गीत
त्यही भाका टिपी
बोलूँ मायासित
कलेजी र मुटु बनाएर
आधा
अब आऊ बाँडौं हटाएर बाधा
यो धर्तीको छाति ...
*****
जब झुल्छ बेली बसन्ती
पवनमा
छचल्किन्छ मन्द नशा
यो बदनमा
समेटिऊँ आऊ ! अब
मायाभित्र,
यो मायाको संसार बनाऊँ
विचित्र !!
यो धर्तीको छाति ...
लजाउदै ओठ टोक्ने, मुस्कुराउने उजेलीलाई
के भनौं खै जुन जस्तै चम्किरहने जुनेलीलीलाई
************************
जिउन मन लाग्छ सधैं
सधैं तिम्रो समीपमा
पिउन मन लाग्छ नसा
बैंसालु ती अधरमा
आकाशमा थियौ कि त ? कैले आयौ धरतीमा ?
मेरै लागि होला सोची, पर्खिरहें तिमीलाई ।
मीठो महक छर्दै हिड्ने सुगन्धी त्यो चमेलीलाई ।
लजाउदै ओठ टोक्ने, मुस्कुराउने उजेलीलाई
लाखौं तारा बिच मेरै
जुन मात्र देख्छु म त
सोह्रसृङ्गार मेरै
निम्ति सुहाएको देख्छु म त
माया गर्दै सँधै भरी
लुकाइरहूँ परेलीमा ।
बेरीरहूँ अंगालोमा
लाग्यो आज तिमीलाई
लजाउँदै ओठ टोक्ने, मुस्कुराउने उजेलीलाई
के भनौ खै ? जुन जस्तै चम्किरहने जुनेलीलीलाई
मिति २०७८/०८/०९
म देख्दिन केही सत्कर्म यौटा
म भेट्दिन कोही उपकारी द्यौता
दुरात्माको माझ बिलाएछु आज
जली आफू आफ्नै खरानी लिदैछु
मरेको चेतलाई सलामी दिदैछु ।
मेरो अस्तित्व छैन, न त भेट्छु देश
किन भुल्न सक्थें र आफ्नैको
ठेस ।
यो अहम् बिच यौटा म शुन्यता
भेट्छु
बुढ्यौली लिई म जवानी दिदैछु
।
मरेको चेतलाई सलामी दिदैछु ।
म सुन्दा नराम्रो केही सक्दिन
भन्न
मृदु शब्द भित्र कँही सक्दिन
रम्न ।
कहाँ छ विवेक ? कता भाग्यो
ज्ञान
यो राष्ट्रको लागि हरामी हुदैछु ।
मरेको चेतलाई सलामी दिदैछु ।।
दुबै
प्रितिको फूल सुगन्धी, मायालुको मन बसन्ती
बनाऊँ बन्धन कसिलो , मायाको तिर्खा रसिलो
सम्झी ... ... ... ... ... मायाको तिर्खा रसिलो ।।
प्रेमी
चुल्ठोमा गुराँस सजाई, सितारा भित्रै लजाई
बस है प्यारी पर्खेर, आउनेछु नगरी अबेर ।
तिमीलाई ... ... ... ... ... मै लिन आउनेछु सबेर ।
प्रियतमा
यो लाली जोबन हो मेरो, जान्छ कि यसै पर्खेर ?
गाह्रो हुनेछ पर्खन, हुन्छ कि ढिलो फर्कन ??
तिमीलाई ... ... ... ... नगर्नू ढिलो फर्कन??
प्रेमी
गुलाबी ओठ सजाई, धैर्यको मेहेन्दी लगाई
मायालुको मन बुझिदेऊ , केहि दिन थोरै पर्खेर
तिमीलाई ... ... ... ... लैजान्छु मायाले बेह्रेर ।
प्रियतमा
उकाली ज्यानको चौतारी, मिलेको यस्तो दौतरी
कसैले आँखा लाइदेला, पाकेको बाली खाइदेला
लौन ... ... ... ... सम्झेर झट्टै आइहाल्नू
राजा ... .... बुझेर झट्टै आइहाल्नू ।।
दुबै
प्रितिको फूल सुगन्धी, मायालुको मन बसन्ती
बनाऊँ बन्धन कसिलो, मायाको तिर्खा रसिलो
सम्झी ... ... ... ... ... मायाको तिर्खा रसिलो ।।
उही बाटो उही माटो अभिमानी मुर्ति हो यो
आफ्नो औकात् बिर्सिएर मौलाएको फुर्ति हो यो
*********
चार दिनको मात्र देख्छु जिन्दगानी हाम्रो यहाँ ।
रहदैन सँधै सँधै नौजवानी राम्रो यहाँ ।
पुरुषार्थ अमर बन्छ जीवन राम्रो छ सादगी।
कुनै दिन खरानीमा मिलिदिन्छ यो जीन्दगी ।
खुबै राम्रो गहनामा खेर गाको जर्ति हो यो ।
उही माटो उही बाटो अभिमानी मुर्ति हो यो ।
***********
सुख हुँदा सबै वर, दुःख हुँदा गए कहाँ ?
न छन पर, न छन् वर, देखिएका जस्तै यहाँ ।
सबै देख्छु
हैरानीले थिचिएर बेहोस भै,
अभिमानको बादलले ढाकिएर खोक्रिएझैं ।
नबुझ्नेलाई गालि हुन्छ नबुझ्नेलाई अर्ति हो यो
उही माटो उही बाटो अभिमानी मुर्ति हो यो ।
***********
किन कोही मानिसको भलाईमा रुचि छैन
किन होला एउटाको खुसीमा ऊ खुसी छैन
ऊ ठान्दैन पाहुना हुँ अवतारी देउता जस्तो
मान्दैन ऊ जीवन मरण सत्य यही एउटा जस्तो ।
जाँदा एक्लै रित्तै जान्छ दुई दिनको प्रिति हो यो
उही बाटी उही माटो अभिमानी मुर्ति हो यो
************
आफ्नो औकात बिर्सिएर मौलाएको फुर्ति हो यो ।।
उही बाटी उही माटो अभिमानी मुर्ति हो यो ।।
कहिलेसम्म नबोलेर मायालुलाई पर्खाउछौ
तिम्रो
मीठो बोली सुन्न मेरो मन तड्पाउछौ
अन्तरा
१
केही
कदम दुरी हुँदा लाग्ने गर्थ्यो कोषौ पर
माया
हो कि पर्खाइको यो हो मीठो खेल हेर
मेरो
आदत बन्यो आज तिमीलाई सम्झिरहने
मायालुको
बोली सुन्दै कहिले होला निदाउने
कहिलेसम्म
नभेटेर मायालुलाई पर्खाउछौ
मुटु
भित्र बाँधिएको पीरतिमा तड्पाउछौ
कहिलेसम्म
नबोलेर .....
अन्तरा
२
तिमिले
नै जित्यौ आज मेरो हार मानिदेऊ
हारेको
यो दिलसँग तिम्रो दिल साटिदेऊ
दिलसँग
दिल हार्न मन लाग्छ यसैगरी
तिमी सँगै स्वास फेर्न मन लाग्छ सँधैभरी
अब
पनि किन माया सँधैभरी पर्खाउछौ
मुटु
भित्र बाँधिएको पीरतिमा तड्पाउँछौ ।
कहिलेसम्म
नबोलेर .....
बिछट्टै राम्री देखें तिमीलाई ।
आयौ कि प्यारी दुधले नुहाई ??
