गजलः सोह्रसृङ्गार गराैं अब कसको लागि ?

मन लगाई सोह्रसृङ्गार गराैं अब कसको लागि ?

हृदयमा स्वागत घडा भराैं अब कसको लागि ??

प्यारो मान्छे भेट्न भन्दै गैरी खेत झर्थें सधैं ,

याद साँची गोधुलीमा झरूँ अब कसको लागि ??

साँच्चै तिमी आँउदैनाै– थाहा पाइसके पछि,

बाटोभरी फूलै फूल छरौं अब कसको लागि ??

तिमीबिना फूल पनि मुर्झाएरै बस्ने गर्छ,

मुस्कुराउँनु सुन्दर फूलहरू अब कसको लागि ??

सँगै जिउने सँगै मर्ने बाचा पनि गरेकै हो,

बाचा सम्झी जिउँदैमा मरूँ अब कसको लागि ??

२०७४/०९/२७

गजलः वसन्तमा कोइली गाउँछ, अनि तिम्रो याद बढ्छ

वसन्तमा कोइली गाउँछ, अनि तिम्रो याद बढ्छ,
बगैचामा बहार छाउँछ, अनि तिम्रो याद बढ्छ ।।

प्रेमालाप गर्दै ढुकुर आफ्नै अघि प्रीती साट्छन्,
देख्दा त्यसै न्यास्रो लाउँछ, अनि तिम्रो याद बढ्छ ।।


तिमी छैनौ, केही गर्ने जाँगर चल्नै छोडी हाल्छ,
केही गर्ने कत्ति ठाँउ छ, अनि तिम्रो याद बढ्छ ।।

बिछोडको पीडालाई कुन शब्दले पोखौ र म ?
मलम छैनौ,  मात्रै घाउ छ, अनि तिम्रो याद बढ्छ ।।

कस्तो होला पैलो भेट एकान्तमा तिमीसँग !
अंगालोमै कस्ने दाउ छ, अनि तिम्रो याद बढ्छ ।।
2074/09/19

गजलः झिल्को लिई सारा बन डढाउनेलाई चिन साथी

झिल्को लिई सारा बन डढाउनेलाई चिन साथी
आफ्नालाई आँफैसँग लडाउनेलाई चिन साथी ।।१।।

चिन्नु र्पछ समयमै दैब हो कि राक्षस त्यो,
मित्रता कि दुष्मनी हो बढाउनेलाई चिन साथी ।।२।।

विवेकले काम गर्नु प्रतिफललाई सम्झिएर,
बुद्धि भुटी कुबुद्धिमा सडाउनेलाई चिन साथी ।।३।।

धान रोपे धानै फल्छ, कोदो रोपे फल्छ त्यही,
आफल्ने कुन ? अनि धाम चढाउनेलाई चिन साथी ।।४।।

गुरुमाथि भर पर्छ कस्तो गन्तब्यमा जाने,
शास्त्र भन्दै इन्द्रजाल पढाउनेलाई चिन साथी ।।५।।

२०७४/०८/१९

गजलः मायालुकाे केश ...

मायालुकाे केश जब बतासले छुन्छ,
मेराे मनले सधैं भरि उनी लाई नै चुन्छ ।


चिसाे बतास सर्सराउदा हल्लिएका पुष्पपत्र,
मायालुले आफ्नै ओठ चलाए झैं हुन्छ ।



एका तर्फ हाम्राे मिलन अर्काे तर्फ याे चाँदनी
उनैलाई इर्ष्या गर्ने आकाशमा जुन छ  ।

कसी लाउनै पर्दैन हाे, अकबरी सुन भए
मायालुकाे पीयारमा अकबरी सुन छ

अधरकाे मीठाे नशा, अनि न्यानाे अालिंगन
साँच्चै भन्या संसार नै  बिर्सिदिउँ झैं हुन्छ ।

2074/09/11

गजलः अाफ्नै जस्ताे ठानी...

आफ्नै जस्तो ठानी दिलमा बस्ने बसाउने
जस अपजस कस्को हुन्छ ? फस्ने फसाउने


दिल लिनु, दिल दिनु ठट्टा मात्र कहाँ हो र ?
मायालुलाई अंगालोमा कस्ने कसाउने ?


त्यस्तै त हो शुरु शुरु केही गफ त दिनै पर्यो,
कोही कोही त ठूलै हाँक्छन्  तारै खसाउने

सहयात्रा – पुर्वाधार भन्नु राम्रो जस्तो लाग्छ,
दर्द देख्दा मायालुको आखै रसाउने ।

सुख मिल्यो एउटालाई अर्कोलाई  खुसी लाग्ने
किन हुन्न पिरतीमा हाँस्ने हँसाउने ?

2074/09/11

गजलः के दिएर फिर्ता मागौं

के दिएर फिर्ता मागौं बालापनको साटो, 

नगुम्थ्यो त कति जाति  जीन्दगीको – पाटो  ।

अभाव नि थिएन क्यै, थिएन क्यै बिलाशिता

जे खाँदा नि मीठो हुन्थ्यो ढींडो होस् या आँटो ।

कति खुसी दिन्थे हेर सानो प्राप्ति पनि सधैं 

जीवन उमङ्गमा रम्थ्यो, खेले पनि माटो ।

स्पर्धामा उछिन्नलाई हेरिएन फर्किएर,

कति धेरै सफर  गरी काटिएछ बाटो ।

कयौं याम पार भए जन्मदिवस मनाउँदै,

जीन्दगीको धुरी हेर्छु मक्किएछ भाटो ।

२०७४ )* @^

गजलः उनै सुनैना देख्छु ।

सधैं स्वप्न भित्र उनै सुनैना देख्छु ।
कस्तो अचम्म मित्र उनै सुनैना देख्छु ।

यता कोल्टे फेर्दा फेरि याद बढ्छ,
छ यादगी पवित्र उनै सुनैना देख्छु ।

साथ छुट्टिएको हिजै जस्तो लाग्छ
समय नै विचित्र उनै सुनैना देख्छु

कति विघ्न रैछ पखेरुको ख्याल ?
भएरै सत्चरित्र उनै सुनैना देख्छु

दैब लागे  नि के भो छ सम्झना भित्र।
कल्पिन्छु केहि छिन उनै सुनैना देख्छु ।।

 २०७४/०८/१३

photo courtesy : eyewillnotcry.wordpress.com

गजलः बदन तिम्रै भयो कान्छा मनोमानी गरे हुन्छ ।।

चोखो प्रीति वर्षाउने कुराकानी गरे हुन्छ,
जाेबन तिम्रै भयो कान्छा मनोमानी गरे हुन्छ ।।

उता तिम्लाई पट्याउलान, लोभ लालच देखाउलान,
यता तिम्रो म छु कान्छा, आनाकानी गरे हुन्छ ।।

तन, मन धन, सुम्पी, तिम्रै घरको इज्जत बन्छु
मलाई सम्झी अरुसँग बेइमानी गरे हुन्छ ।।

मैले आफ्नो प्रीयतमकाे उँच नीच सहिदिउला
जति गर्नु मलाई नै छेडखानी गरे हुन्छ ।।

छैन दुरी हामी माझ, सँगै हुँदा हुन्छ गल्ती
मीठो लाग्ने त्यस्तो गल्ती जानी जानी गरे हुन्छ ।

२०७४/०८/०४

भावानुवादः शिबताण्डवस्तोत्र (पञ्चचामर छन्दमा)

शिबताण्डवस्तोत्र (भावानुवाद)

– जनार्दन कट्टेल

प्रवाह त्यो घटा घना–अरण्यमा जटाजुट, घटा–प्रवाहले सधैं गरेर कण्ठ सिंचित ।।
डमड् डमड् छ ताल जो डमड् गरी प्रतिक्षण, बजाउदै सुशोभना छ नृत्यकै प्रसारण ।।१।।

बिशाल सर्पको मणि छ कण्ठमा मनोहर, सुशोभिता सहश्र छन्  र साथमा छ ताण्डब ।।
नमन् सधैं उनै प्रति छ संस्मरण् सदा सदा, गरुन् भलो सधैं भरी छ प्रार्थना सु सर्वदा ।।२।।

अतीव बेगले सदा विलास हर क्षणै गरी, मुकुटमा तरङ्ग छ पवित्र सिन्धुकै सरी ।।
धधक् धधक् छ मस्तकै प्रज्वल्लित प्रतिक्षण, प्रचण्ड कान्तियुक्त जो छ चन्द्रमा विभुषण ।।३।।

हिमालकी सुपुत्रीको परम् विलासदृष्टिमा, छ चित्त जो सँधै भरी अनिऽ लगाब सृष्टिमा ।।
छ बास सम्पूर्ण जगत् ललाटमा सधै भरी, र दूर गर्दछौ सदा दारुण्यता कृपा गरी ।। ४।।

रहोस चित्तमा सधैं शिवऽ शिवऽ शिवऽ, शिवऽ,  सधैं प्रसन्न भैरहोस् मनै भरी सदाशिव ।।
म धन्य र आनन्दमा रमाउँन सकूँ सधैं, र भक्तिमा छ सम्पदा कमाउन सकूँ सधैं ।। ५।।

छ अर्पण सुपुष्पको उनै प्रभू प्रतिऽ सधैं, छ मस्तक त्यो पाउमा हरेक देवकै पनिऽ ।।
उनै प्रभू जटा विशे छ खेल नागको सदा, मणि छ कान्तियुक्त भै सपाट गर्दछ दिशा ।।६।। 

अत्यन्त भीमकाय जो गजाधरैको चर्मले, सजेका छन् दिगम्बर, बनेको छ यो कर्मले ।।
जटाको बन्धनै पनि छ रक्त सर्प युक्तको, उनै त्रिनेत्र युक्तले देखाउ मार्ग मुक्तको ।।७।।

धधक् गरेर अग्नि ले जलाई कामदेवता,  अति घमण्डको गरी समापनै  ती देवको ।।
यिनै सुपुज्य छन् सदा र चन्द्रले सुशोभित, दिउन् प्रसिद्धि नै सदा, दया रहोस् जटाजुट ।।८।।

प्रकिर्ति छिन् ती पार्वती र सिर्जना कलाकृता, जया, तिनै पवित्रको रह्यो सुदृष्टिमा सदा ।।
अनादिका यि देवको गरेर प्रार्थना सधैं, खुसी बनोस् जीवन धरा पवित्र होस् यो मन् सधैं ।। ९।।

नवीन मेघ मण्डली छ औशिंको करालता, सुशोभितै गरी कनै छ कण्ठको सुभब्यता  ।।
 सशक्त छ  जो भार नै जगत् स्वयं लिनै परोस्, स्वयं प्रभू कृपा भई सुसम्पदा प्रदत्त होस् ।।१०।।

अतिव बेगले सधै घुमेर यात्रा गर्छ जो, छ उच्चता त्यो शब्दमा फडा सहित सर्पको ।।
ललाटमा छ अग्निको धधक् धधक्, र धिम् धिमऽ गरी मृदङ्ग बज्दछन् ति तालमा प्रति क्षण ।।११।।

जो गर्छ नाश दक्षको घमण्ड रुपी यज्ञको, जो हर्छ दुःख लोकको र रक्षक त्रिलोकको ।।
गजासुरैको भक्षण र अन्धकासुरै पनि, पुरान्तकऽ उनै शिबऽ, भवः जटाधरै बनी ।। १२।।  

म राख्दछु समानता यो भक्तिमा सबै क्षण, प्रजा र राजको अनि सुपुष्प र यो तृणको
र शत्रु र ती मित्रको,  मणि – कुरुप भित्रको, र सर्पको सजावटै अनन्त नीलकण्ठको ।।१३।।

पढेर मन्त्रले सधै उपाशना गरी कनै, प्रकाट्य होस सभक्तिमा जपेर लाख झन्झनै ।।
किनारमा बसी  भजन् जलाधीको समीपमा ? म कैले पाउँला प्रभू त्रिनेत्रको उपाशना ?? ।।१४।।

कृपानिधी जटाधरै उनै प्रभूको दिब्यता, के सक्छु रऽ म गाँउनऽ भुजङ्गयुक्त भव्यता ?
तथापि नै म गर्दछु सप्रेमले सभक्तिले, भजन् सदैब श्रीप्रभू बुता भरेर शक्तिले ।।१५।।

उपासना छ उत्तमै सपाठ ताण्डबै सदा, जो पढ्दछ र संझना  गरी पबित्र बन्दछ ।
र गाँउछ भजन् सधैं सुप्राप्य छ शिवऽ शिबऽ, वरत्रमा सुखै सुख, परत्र लोकमा शिब ।।१६।।

ॐ नमः शिवायः 

गजलःत्याे बैंशकाे मीठाे नशा पिएर गल्ती गरें

त्याे बैंशकाे मीठाे नशा पिएर गल्ती गरें .

केही नसोची यो मुटु दिएर गल्ती गरें ।।

उनी अलि दुःखी हुँदा, दुःख छोप्ने मलम बनी

खुसी खोजें, अनि दुःख सिएर गल्ती गरें ।।

यस्तै भयो प्रेमकथा, नछुटिने बाचा बाँधी

बाचा उस्तै उनीसँग लिएर गल्ती गरें ।।

सधैं एकै कहाँ हुन्छ, मानिसको स्वभाव त <

अाफ्नैलाइ छली,  आँफै खिएर गल्ती गरें ।।

सँगै हिड्न त सम्झौता गर्नु पर्थ्याे नि क्यै कति   

दिलै तोडेर  लाै, एक्लै जिएर गल्ती गरें ।।

२०७४/०७/२३